thanks to u cik dayah..
a promise to nenek
al kisahnya
Pagi tadi saya pergi ke masjid besi bersama dayah utk weding dr sheikh. Saya akhirnya bt keputusan lepas magrib td bterus terang dgn nenek. Mak abah tak benti2 tanya mana gelang nenek tu dan saya jawab mebe tercicir masa keluar dgn dayah tapi da 3 bulan gelang warisan nenek tu hilang...x sampai hati nak menipu nenek or even mak abah...apalah daya saya. Salah saya. Jadi lpas magrib saya baring sebelah nenek dan bgtau " nek gelang nek elin x tahu mana elin letak" sunnguh saya baring sebelah nenek sbb sy x sanggup tgk muka nenek! Pastu nenek ckp "telefonla dayah" nenek pun ingat saya baru ilang d masjid. Jadi sy terpaksa kol dayah juga dan mmg dayah kata tiada sbb mmg da lama ilang... Kemudia nenek dgn tenang kata "xpela da hilang dah tu...xpela " sungguh saya rela nek ketuk kepala saya atau cubit saya atau berleter pada saya mcm selalu supaya x rasa bsalah saya ni...tp nenek adalah nenek yg kenal saya...ini barang kemas nenek ketiga saya hilangkan...wat can she expect then...sedih sungguh saya dgn diri sy sendiri... Saya terus pegang tgn nek n kata janji lepas ni sy x akan hilangkan apa2 lagi...nenek sy yg cool dan sporting trus diam n senyum mcm biasa..sungguhla sy jahat buat nenek mcm ni. Sy sygkan nenek sy tp gagal menjaga barang2 nenek..siyes sy x akan pakai emas lagi... Tapi mcm biasa mak abah telah marah saya...tapi mmg patut dmarah pun..mak kata gelang nenek tu satu dlm seribu sebab nek tempah khas n guna batu delima..sy tahu mak abah dpt dtect sy da ilagkan lama...tapi inilah kelemahan saya... Marahla...mmg da salah saya... Konfem saya kalah kes esok...nenek, minta maaf. Da tamat juga kisah gelang yg hilang tu hari ni...satu hari ada rezeki saya, saya akan hadiahkan cucu perempuan saya gelang juga...masa tu sy akan harapkan cucu saya hilangkan saja gelang tu..then sy rasa apa nenek rasa skarang....sungguh sy x sengaja..
